Het feestgevoel nog een beetje vasthouden ...

Allereerst: Gelukkig Nieuwjaar! 
 
Morgen eindigt mijn vakantie en ga ik weer werken. Niets beter dan het verlof af te ronden met een terugblik op de cadeautjes die hier genaaid werden in de rush voor de feestdagen, toch?

Ik spendeerde heel wat uren achter mijn geliefde Brother de afgelopen weken! Een mooie combinatie van een klein beetje cadeautjesstress en pure ontspanning, want het is toch ook zo plezant ;-)

Mijn lieve petekindjes kunnen hun kleerkast weer aanvullen:

Metekindje F. kreeg de eerste Lotta die ik ooit maakte, deze stond wel al belachelijk lang op mijn To Sew-lijst! Snel een leuk resultaat dankzij het eenvoudige patroon! 

Petekind V. kreeg een stapeltje Billies. Ook hier de eerste keer dat ik me aan het kleinere Billie-exemplaar waagde. 
Lichte twijfel voorafgaand: Welke maat maak ik voor deze stoere jongeman van 2,5j?
Het werd een compromis - maatje 92 met lange mouwen en maatje 98 met korte mouwen.

Onze kleinste M. kreeg afgelopen zomer (2015) voor haar verjaardag van mij een Living Puppet. Haar geliefde 'Lou' wijkt amper van haar zijde en deze zomer kreeg ze - opnieuw voor haar verjaardag - een paar extra kledingstukken voor Lou. "Dat kan ik zelf ook wel", dacht ik en wég cadeautjesstress voor de kleinste!  Uit de restjes van Lotta kreeg ik nog een poezelig broekje!

Verder kreeg Lou ook nog een rokje, en zo maakte ik een matching outfit voor poppenmama en poppenkind:

Tot zover de kindjes!
Bij Kerst horen natuurlijk ook de Nieuwjaarsbrieven... Voor Opa maakte ik een sjaal met het gekende fluffy stofke en de nieuwe marmerprint van Bambiblauw. (Oma kreeg natuurlijk ook een kado, maar dat maakte ik niet zelf :-))

Ook voor mijn mama maakte ik dezelfde sjaal die jullie eerder al zagen.. Ik heb er helaas geen foto van. Mams kreeg de zwaluwen - net als zus - maar in het okergeel. 

Verder in de categorie Zonder Foto... Ik maakte voor Kevin een boxershort. Het werd sinds het begin van mijn naaiavontuur een "running joke" onder ons. Op de vraag wanneer ik eens iets voor hem zou maken, maakte ik de fout om te reageren met "Goed manneke, zal ik voor u eens een onderbroekske maken zenne". U wil niet weten hoe vaak ik het afgelopen jaar heb mogen horen 'waar die onderbroek dan wel blijft' ;-). 
Vele stiekeme uurtjes zwoegen en zweten & met toch een beetje trots kon ik mijn boxershort afgeven.. Helaas heb ik ergens een schrijffoutje gemaakt bij het opmeten en komt de boxer enkele cm's te laag onder de heup. Net niet onzedig...

En dan nu nog even uitblazen na een drukke vakantieperiode, nagenietend van al wat er weer van onder mijn naaimachine is gerold... Want dit is natuurlijk lang niet alles. Stay tuned! 


B.